Inhalen.
Laat een wereld vol bloeien
met de bloemen waarvan de
kleuren tot de hemel reiken,
en bomen waarvan wortels
in het zachtste grond groeien.
Maar bedenk dat de tijd ons
in kan halen, wanneer de snelheid
op weg is. Zoek de aarde niet langer,
denk morgen aan vandaag.
Donker en licht zijn de tegenpolen
en bedrog gelooft in de waarheden van
ieders gezicht.
Deel de kansen zodat de tijd verminderd
en de zon zijn stralen richt
- op jou.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 02, 2007 23:44 |
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 02, 2007 23:44 |
| Vooral jouw diepe ondertonen (van af de bodem)vind ik meer dan het lezen waard! Hartelijke groet, liefsliefs... switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Emilia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||