Een wandeling besloot hij te maken
want hij mocht zijn plicht niet verzaken
dus ging hij alle kindjes af
en knuffels waren wat hij gaf
eerst die kleine die zo vaak lacht
van wie hij weet dat ze hem verwacht
op haar snoet krijgt zij een zoen
dat is alles wat hij moet doen
Dag kleine, val maar zoet in slaap
want wie weet wat er komen gaat
maar vannacht heb jij fijne dromen
waar ik hopelijk in voor zal komen
dan ‘t grote kind met zo weinig tijd
dat het slapengaan angstvallig mijdt
er komt een einde, ook aan jouw dag
kom, geef mij een knuffel en een lach
en weet jij al wie ik ben
er is geen mens dat ik niet kent
er is geen mens dat mij niet kent
terwijl ik weet wie jij bent
Ik ben jouw lieve teddybeer
en vannacht op jouw bed zit ik er weer
dan zorg ik voor jou tijdens de nacht
mijn knuffel schenkt jou nieuwe kracht
herinner mij wanneer jij groot zult zijn
want ik blijf dezelfde en ik blijf klein
toch zal ik altijd mijn plicht blijven doen
daarom krijgen jullie allemaal deze zoen!
Knuffels van een teddybeer