Verzoen
De decembermaand dompelt
oude herfstbladen en roestige stilte
onder een sluier mist en ochtenddauw,
de treurwilg zwijgt het seizoen in
danst langzaam op de wind en
verzoent zich
Het gras laat zich bedekken
door een roestbruine wintermantel
als een laatste kus van de herfst
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||