Dauwdruppels parelen in je haar
in de mist vannacht kom ik je tegen
je linkerhand draagt een oranje vale roos
een lieve lach naar me… wat verlegen
mijn handen klam moet even slikken
jou hier te zien zo totaal onverwacht
ik wilde me omdraaien en weglopen
maar heb me op het laatste moment bedacht
dan sta ik voor je en stel je een vraag
je mond wil antwoorden maar blijft dicht
het masker van grauw zijn verdwijnt
zie je stralend in het wazige maanlicht
ik heb geen antwoord nodig meer
in de strijd van al mijn onzekerheden
de berusting van het totaal hoe je verscheen
slechts mijn lach verdween naar het verleden
Dirk Hermans: | Donderdag, oktober 04, 2007 19:41 |
wondermooi | |
ninodepino: | Donderdag, oktober 04, 2007 11:52 |
rakend je beschreven verschijning die verdwijnt met de droom. liefs, nino. |
|
Windwhisper: | Donderdag, oktober 04, 2007 10:24 |
Meisje...hoe jij me weer weet te ontroeren liefs Kuzzzz |
|
switi lobi: | Donderdag, oktober 04, 2007 09:57 |
Kippenvel...dit leest heel emotioneel...je hebt je antwoord lieverd. Dikke kus Liefsliefs, switi lobi |
|
lommert: | Donderdag, oktober 04, 2007 09:36 |
heerlijk gedicht...zit het verlegen zijn nog in je Remie;)?..:)beetje plagen liefs van mij en een mooie dag gewenst willem |
|
sensi: | Donderdag, oktober 04, 2007 08:51 |
Heel mooi geschreven! Liefs |
|
Hilly N: | Donderdag, oktober 04, 2007 08:46 |
Wat een prachtig schrijven Remie. Graag gelezen. Lieve groet, Hilly |
|
Free@Bird: | Donderdag, oktober 04, 2007 08:39 |
Mooi gescherven Remie. Goedemorgen. liefs, kerima |
|
Artifex: | Donderdag, oktober 04, 2007 08:38 |
Gelukkig heb jij je antwoord gevonden. Warme knuffel... Liefss Artifex. |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 oktober 2007 | ||
Thema's: |