Rust
Vandaag leef hij niet echt
het is slechts een moeizaam gevecht
zijn dagelijks leven is verstoord
hij vindt dat het zo niet meer hoort
wat doe je met een lichaam dat niet luisteren wil
je totaal overlaten aan goedwil
overstelp door moeheid zonder reden
valt hij steeds dieper en dieper maar beneden
ja zijn leven was heel mooi
hij herinnert het zich als een zomertooi
maar nu is het niet meer dan een bed
steeds moeilijker en moeilijker gaat het omgaan met...
klanken vinden hun woorden niet vormen, kleuren vervagen
steeds moeër en lomer zijn zenuwbanen vertragen
heeft hij recht op ”eenwaardig” bestaan
waar ligt de grens van waardig gaan
weg wil hij uit dit harde aardse leven
hij zoek een plekje om zijn lichaam en geest rust te geven
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zaterdag, november 10, 2007 08:29 |
| zuchtje...... knufliefs--hiljaa-- |
|
| kriekske: | Vrijdag, oktober 05, 2007 09:06 |
| hoepla weer te snel geweest …t t t |
|
| Hilly N: | Vrijdag, oktober 05, 2007 07:59 |
| Droevig maar mooi geschreven kriekske mooie dag. Hilly |
|
| M@rcel: | Donderdag, oktober 04, 2007 18:10 |
| door mooi geschreven Liefs en knuffels M@rcel |
|
| switi lobi: | Donderdag, oktober 04, 2007 15:36 |
| Wat verdrietig... Liefsliefs, switi lobi |
|
| lexx: | Donderdag, oktober 04, 2007 12:32 |
| :) Welgeschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: kriekske | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||