stel me geen vragen
'k zit bij de kachel en ik kijk wat uit het raam
mensen op straat lopen voorbij
ik denk nu even niet aan morgen
de vraag waarom telt niet voor mij
'k zie moeders lachen, kind'ren spelen
en ik hoor geen dissonant
ik zou dit wel willen delen
'k hou het leven in m'n hand
ik zie je mijn kant oplopen
vanaf een uithoek van de bar
maar niet om mij, naar ik mag hopen
je spreekt me aan en ik verstar
je torst de wereld op je rug
en vindt dat ik dat ook moet doen
een olifant (eerst nog de mug)
geeft mij nu plots'ling van katoen
stel me geen vragen vol van haat
't is niet mijn schuld, dat jij zo in 't leven staat
stel me geen vragen vol van haat
'k heb alleen een gitaar en ik zing wat uit de maat
je stem klinkt vals, 'k weet; je bent dronken
er is geen liefde schreeuw je nu
de wereld is zo ver gezonken
waarom is iedereen zo cru?
'k heb geen idee, stel me geen vragen
ik ben ook maar een simpele ziel
ik kan de woede niet verdragen
waarmee je mij zo overviel
stel me geen vragen vol van haat
't is niet mijn schuld dat je zo in 't leven staat
stel me geen vragen vol van haat
'k heb alleen een gitaar en ik zing wat uit de maat
schiet niet op de gitarist
het is een schot dat mist
schiet niet op de gitarist
omdat hij het ook niet wist