binnen zonder kloppen
koud is het
in de grote kerk
pilaren verlicht
met een spot
heel minuscuul
in het grote geheel
geef jij je zijn weer
als teken van God
en toch…ik zie je
warm wuif je me toe
alsof je wilt zeggen
kom maar binnen
je hoeft niet te bidden
praat gewoon met me
als je wilt kan je zo
met me je beginnen
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, oktober 10, 2007 21:15 |
| God luister altijd waar je ook bent mooi verwoord | |
| Hilly N: | Vrijdag, oktober 05, 2007 08:03 |
| Ik vind er altijd een stukje rust. mooie foto heb je erbij. Lieve groet, Hilly |
|
| Hans Winter: | Donderdag, oktober 04, 2007 21:28 |
| * zoekt en gij zult vinden, klopt en gij zult worden open gedaan, omwille van wat ons bindt. * hans |
|
| conan: | Donderdag, oktober 04, 2007 13:09 |
| ik bezoek dikwijls kerken omdat daar hoe dan ook een rust vanuit gaat , die je elders niet vindt...kan er wel inkomen...mooi :) liefs conan*** |
|
| Windwhisper: | Donderdag, oktober 04, 2007 12:26 |
| Mooi Janny, ik ben niet kerks, maar een maria kapelletje schuw ik niet en nooit liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||