driemaal een ‘hoe’
hoe lief ik toch jouw fiere tepels
die als een burcht op hoogtes staan
in dal der heuvels zich verbinden
hoe dwaas ben jij als jij je niet kunt winden
in warme zachtheid bij het nemen
verscheidenheid van ‘t wonder vrouw
hoe dom als je gewoon in ’t lenen
de liefde toch nooit delen wou.
sunset 05-10-2007
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Vrijdag, oktober 05, 2007 22:52 |
| misschien vind je de antwoorden nog eens. Verlangend mooi. Liefs |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 05, 2007 18:27 |
| Gewoon hartstikke lief toch | |
| anneke van dijk-ploeg: | Vrijdag, oktober 05, 2007 12:23 |
| lief, dwaas en dom? liefs, namaste, anneke |
|
| keiko: | Vrijdag, oktober 05, 2007 10:36 |
| Een prachtig gedicht, graag gelezen.. Liefs van Anita.. |
|
| Amon: | Vrijdag, oktober 05, 2007 09:34 |
| een hele mooie! | |
| _Lieverdje_: | Vrijdag, oktober 05, 2007 08:55 |
| prachtig geschreven liefs |
|
| switi lobi: | Vrijdag, oktober 05, 2007 08:03 |
| Liefde met een weemoedige ondertoon... Liefsliefs, switi lobi |
|
| remie: | Vrijdag, oktober 05, 2007 07:50 |
| tja vraag je je af hoe en niet waarom...liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||