Verprutst
Jij tuimelt over dromen
wentelt door het leven
en slentert door de natuur.
Innerlijke rust.
gekust.
De taal van schrijven
met de ogen
of met gebaren.
Innerlijke rust.
gesust.
De tijd staat stil
want we blijven hangen
maar weten niets te zeggen.
Innerlijke rust,
verprutst.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, oktober 05, 2007 19:44 |
| heel mooi verwoord | |
| MayadeBij*: | Vrijdag, oktober 05, 2007 15:25 |
| volgens mij begrijp je de tekst niet helemaal haha :) en wat ben jij? archivaris in de gemeente-kelder?? hehe.. | |
| CBR: | Vrijdag, oktober 05, 2007 14:44 |
| Knap geschreven;) cbr |
|
| sensi: | Vrijdag, oktober 05, 2007 14:34 |
| Innerlijke rust verprutst?! .. Soms is dat net een goed ding,.. soms ook niet ! Wel mooi geschreven! Liefs |
|
| yellow: | Vrijdag, oktober 05, 2007 14:23 |
| mooi geschreven groetjes, Y. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||