Zonder Weerstand
Ziekteverwerkers in de lucht
hoesten, proesten en slijmophopingen
aanvallen van warmte en kou
je hoofd in de toiletpot
braken zonder einde.
Niets heb je te verliezen
van eten ruiken
komt het maagzuur naar boven
de darmen maken overuren
steeds op de loop.
Een hoopje zieligheid
weggedoken onder dekens
zelfs een kus is taboe
alleen bouillon en een beschuitje
slappe thee omdat drinken moet.
Ziektekiemen, bacillen
rillen doen we ervan
wij worden beter
na een vervelende periode
die je niemand gunt.
Er zijn mensen die
zonder weerstand leven
altijd ziek zijn
beschermt leven
en gaan toch vroeg dood.
25-02-‘02/0:26
Reacties op dit gedicht
| Robski: | Maandag, februari 25, 2002 18:07 |
| Tsja.. iets om wel even bij stil te staan... Wij zien beter worden van een griepje bijna als vanzelfsprekend... hoewel 't dat niet voor iedereen zo is... Liefs, Rob |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||