het niet tonen van
als mijn tranen vallen
over mijn bleke wangen
veeg ik ze onmiddelijk weg
om je niet te laten zien dat ik verdrietig ben
als ik het uit wil schreeuwen
van woede
bijt ik op mijn kaken
zodat je het niet horen kan
waneer ik bang ben
en om hulp wil vragen
vraag ik niks
zodat jij ook niet bang wodt
alleen de liefde die ik voel
kan ik je tonen
zodat je weet en leert
hoe je moet houden van iemand
zonder slechte dingen erbij te krijgen
Reacties op dit gedicht
| AngelOfWonder: | Zaterdag, oktober 06, 2007 16:05 |
| ergens herken ik me hierzelf heel erg in.. ik weet t niet.. zo mooi verwoord! |
|
| MayadeBij*: | Zaterdag, oktober 06, 2007 14:02 |
| dat vind ik heel knap :) ik kan (of wil) dat niet.. schreeuw huil schop sla, en drijf me tot het uiterste van mijn verstand of waanzin.. dat doe ik namelijk zèlf ook ;) een allesverterend mirakel (danwel ultieme vloek) mooi geschreven dit! | |
Over dit gedicht
| Auteur: nonalissa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||