BLIND
lege ogen kijken in het niets,
een wereld zo donker.
duisternis maakt mij ziek,
laat mij sterven in mezelf.
mijn lichaam een kil omhulsel,
voor wat ik vroeger was.
ik treur om mijn hart,
dat het leven verloor.
om mijn glimlach,
die verloren is.
een wereld zo donker.
duisternis maakt mij ziek,
laat mij sterven in mezelf.
mijn lichaam een kil omhulsel,
voor wat ik vroeger was.
ik treur om mijn hart,
dat het leven verloor.
om mijn glimlach,
die verloren is.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, februari 25, 2002 23:59 |
| Je glimlach is een zachte herinnering, ergens nog aanwezig. |
|
| Zeeroosje: | Maandag, februari 25, 2002 18:14 |
| Lieve Linda, moed en vertrouwen heeft al veel mensen geholpen, ook jij kan beter worden, vecht aub, doe het voor je kinderen, die hebben je nodig, echt waar, zoals jij ze nodig heb, zoveel liefde had je tekort, nu kan je ze krijgen, vol houden. Dikke, dikke knuffel Roosje | |
| Marc lambrechts : | Maandag, februari 25, 2002 11:27 |
| zolang je hart nog tikt,en je ogen nog kijken,,laat ik jou nooit sterven,,en je glimlach komt tevoorschijn als het verleden sluit,het kost je nu nog moeite ,en ze hebben je verteld dat het niet geneest,maar toch geef ik de hoop niet op,want ik weet,jij bent een lieve,en sterke vrouw en het speekwoord zegt wie goed doet goed ontmoet,dus,, deze goede man blijft gewoon met je mee zoeken naar jou glimlach,en ben der zeker van,, wij vinden hem wel terug en,, dan verdwijnt jou koud omhulsel oo |
|
| christina: | Maandag, februari 25, 2002 05:48 |
| Je denkt dat hij verloren is Gun jezelf een beetje licht in jou duisternis Kom op Linda laat hun die jou klein kregen zien dat het niet is gelukt Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||