Ik deel het met jou
Langzaam gaat de nacht over in dag
Vol hoop kijk ik naar buiten
En hoop op zonneschijn
Hellaas daar zullen we naar moeten fluiten
Het zijn weer buien waar we op stuiten
En denk zal ik maar weer in mijn bedje kruipen
Maar dan denk ik nee
Laat de moed niet zakken
En begin maar eens om mee te zingen
Met een lied wat ik hoor
Mooi zal het niet klinken
Zingen nee dat kan ik niet
Maar de donkere wolken krijgen niet hun zin
Nee ze krijgen mij niet klein
En ik wil het delen mijn eigen gemaakte zonneschijn
Je krijgt ook een straaltje van mij
Misschien helpt het en maken ze ook jou een beetje blij
Christa
Reacties op dit gedicht
| michris: | Dinsdag, februari 26, 2002 09:21 |
| Jij bent in staat om altijd de zon te laten schijnen.. Je geeft, je deelt.. helen door samen delen liefs, michris |
|
| Driegeetjes: | Maandag, februari 25, 2002 14:15 |
| Bij deze mijn hartje geraakt en verwarmt... :-) DrieGeetjes |
|
| Di Angeli: | Maandag, februari 25, 2002 10:27 |
| Ja de regen is niet te stoppen, maar ons zonnetje, dat toch altijd schijnt, verdampt de regen. Het kan ons niet raken..... That's the spirit. |
|
| free: | Maandag, februari 25, 2002 08:37 |
| ...mooi zo!... liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||