LEVEN VOOR DE EEUWIGHEID
Leven voor de eeuwigheid?
je daagt me uit
om meer te geven
dan ik heb
los te komen
uit de greep
die zekerheden heeft
ik slijt patronen in
door stoten tegen muren
laat me willoos sturen
ik moet mee omdat
mensen hopen op
een makkelijke dood
geboren worden is begin
het eind verwerven
is langzaam sterven
is leven de tijd
die ons rest
tot de eeuwigheid?
wil melker
24/02/2002
Reacties op dit gedicht
| yowjo: | Woensdag, mei 22, 2002 19:25 |
| elke voorwaartse stap brengt mij dichter naar mijn oorsprong dikke knuffel yowjo |
|
| waterval: | Dinsdag, februari 26, 2002 02:12 |
| héél mooi gedicht.... | |
| Driegeetjes: | Maandag, februari 25, 2002 14:52 |
| Wil! Dit is me toch een mooi gedicht zeg! Echt weer zo'n schrijven waar ik de gehele dag kan gaan zitten nadenken. :-) Dank! DrieGeetjes |
|
| lejaeghere rudi: | Maandag, februari 25, 2002 13:00 |
| Oei, weinig reacties, Wil...of ben ik de vlugste vandaag om jou weer te feliciteren met een prachtig gedicht. Eeuwigheid en het eindige, het is allemaal met elkaar verbonden. Jammer dat we niet even over de muur kunnen kijken voor een voorsmaakje, of is dit nu het voorsmaakje. Mooi. Groetjes, Rudi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||