Voor eeuwig onuitspreekbaar
Nooit gesproken woorden,
Op het puntje van mijn hart,
Die jou toebehoren,
Maar die ik steeds verdrong,
Woorden als glas zo breekbaar,
Gebroken in mijn mond,
Voor eeuwig onuitspreekbaar,
Omdat ik de moed nie vond.
Op het puntje van mijn hart,
Die jou toebehoren,
Maar die ik steeds verdrong,
Woorden als glas zo breekbaar,
Gebroken in mijn mond,
Voor eeuwig onuitspreekbaar,
Omdat ik de moed nie vond.
Reacties op dit gedicht
| darkmind: | Maandag, mei 20, 2002 21:37 |
| mooi gedicht, vooral de tweede strofe mooie beeldspraak groeten, kusjes Hendrik |
|
| Jessica de jong: | Woensdag, juli 18, 2001 13:14 |
| Sorry HEL moet HEEL zijn Groetjes Jessica de jong |
|
| Jessica de jong: | Woensdag, juli 18, 2001 13:12 |
| Het is niet altijd makkellijk iets te zeggen. Dit ervaar ik zelf ook vaak zoveel woorden nooit uit gesproken. ik schrijf ze altijd op dan word het een gedicht en dan wil ik aleen weten wat diegenen waar de woorden voor zijn ervan vind. dan heb ik het gebracht bij diegenen niet in woorden maar in een gedicht. Ik vind jouw gedicht zeker HEL MOOI! Groetjes Jessica de jong |
|
| jessica swevels: | Maandag, december 11, 2000 12:15 |
| ooit komt de tijd dat ook jij alles kunt zeggen wat je wilt terwijl je het eigenlijk liever niet doet. ik snap je wel xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jewel | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||