schmink zorgvuldig
een glimlach
op mijn vermoeide gezicht
en stap voorzichtig de wijde wereld in
zorgvuldig jou ontlopen
want ik haat
jou

leven als een schaduw
ontwijk het licht
zodat niemand
mij opmerkt
gehuld in de stilte
ontwijk het geluid
zodat niemand
mij hoort
kijk niemand in de ogen
ontwijk alle blikken
zodat niemand
mij ziet


dan kruist jouw blik de mijne
te laat kijk ik weg
en jij herinnerd je weer
dat ik besta
en ik voel mijm glimlach barsten
want ik haat
jou

het begint
onverwachts
jij vuurt ongenadig jouw woorden
op me af
en ik
ik kan nergens schuilen

de zorgvuldig verborgen gevoelens
stromen langs mijn wangen
de glimlach sijpelt naar beneden
mijn masker druppelt op de grond

daar sta ik dan
onbeschermd
dit voel ik dan
verdriet
dit ben ik dan
alleen

bang

vergeefs zoekend
naar mijn verdronken glimlach
naar woorden
al zo vaak in gedachten
tegen jouw geschreeuwd
maar sprakeloos wacht ik
tot het stopt
om mij gebroken terug te trekken
en mijzelf nooit meer te laten zien
want ik haat
mij