Koude liefde.
Om de stille wateren
te laten vloeien, geeft
hij zich over om de
vrede te laten bloeien.
Koude donkere dagen maken
de nacht langer dan de werkelijk-
heid van onzichtbare gedeeltes
in de lucht, terwijl hij nog
op zijn blote voeten loopt.
Tranen overweldigen zijn naam
en verdwijnen in het rode
inkt, gevolgd door een glimlach
op zijn warme lippen.
Samen dragen we onverteerbare
liefdes met ons mee, verslaan
we verlangens die groter zijn
dan onze zwakheden.
En toch leven wij in koude liefde.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, oktober 08, 2007 23:03 |
| Stilletjes gelezen... jij bent een moedig mens! Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Emilia | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||