men luisterd enkel naar wat men horen wil,
en spreekt geen duidelijk taal,
wie of wat het maakt geen verschil,
er is geen enkel elementair moraal,
zeggen en horen,
de noodzakelijke communicatie,
maar soms raakt men erin verloren,
en verliest men de draad in deze woordrelatie,
luisteren naar hart en ziel,
die leven in je onderbewustzijn,
maar waarom die eigenlijk nooit opviel,
waarschijnlijk zijn ze tegenwoordig te klein,
luisteren naar je eigen jij,
wanneer die even aandacht vraagt,
je voelt je even weer vrij,
vooraleer die donkere gedachte weer opdaagt.....