veranderd
je bent zo dichtbij
dat ik je kan aanraken
maar toch zo ver weg
dat ik niet tot je door dring
je bent er wel
om mee te praten
maar het voelt niet echt
alsof je luisterd
wat er met je is weet ik niet
je bent anders
zo ver weg
maar toch dichtbij
ik zie de emotie in je ogen
ik zie je van me weg kijken
je kijkt de verte in
alsof je iets verwacht van me
mischien ben je zo veranderd
omdat ik eerst zo gemmeen deed
maar dat is niet voor jou
dus waarom
waarom?
en dat vraag ik al dagen
en geen antwoord gekregen
verwacht ook niet dat ik die krijg....
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: nonalissa | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||