morgen
Zonder al te veel moeite
Vloeit het bloed alweer
Snel bedekken, blind voor de waarheid
Want juist dat doet me zo zeer
langzaam maar zeker kleurt het rood
En de stilte dooft het vuur
Met betraand gesloten ogen
Is er niks meer op dit uur
Niemand die mijn verhalen ooit zal kennen
Geheimen binnenin voor altijd verborgen
Ik zal zien waar mijn grenzen zijn
want de zoveelste nieuwe start begint morgen…
Reacties op dit gedicht
| Miss_Blondine: | Zaterdag, oktober 13, 2007 21:11 |
| heb ik ook niet gedaan Amon, alleen dit gedicht maar, maar dat zijn niet mijn verhalen. | |
| the moon: | Donderdag, oktober 11, 2007 16:16 |
| erg mooi geschreven,het is zo,maar morgen kan ook een nieuw begin zijn:) moontje xx |
|
| Amon: | Donderdag, oktober 11, 2007 16:09 |
| als niemand je verhalen zal kennen moet je ze zeker niet hier plaatsen hehehe | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bells | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||