Een enorme leegte, ik weet niet meer wat ik moet
Het voelt zo vreemd.. Zo anders
Alles wat op mijn pad komt lijkt te verdwijnen
Als sneeuw voor de zon wordt het weggenomen
Ze zeggen wel eens dat je niet moet dromen maar doen
Maar als ik niet meer droom, waar kijk ik dan nog naar uit?
Ik sta machteloos met mijn rug tegen de muur
Ik schreeuw
Geen gehoor, niemand kijkt om
Zouden ze me dan toch vergeten zijn?
Ik kijk nog maar eens op de klok
En opnieuw is er een minuut van mijn nutteloze leven verstreken
Aan het einde van de tunnel is een groot wit licht
Het licht van de vrijheid
Zal ik de stap wagen om ernaartoe te lopen?
Ik durf het niet en wacht rustig af
Misschien komt er toch nog een tijd dat ik gelukkig word.