Eisen
Eisen
het zijn maar woorden en gebaren
maar toch kan je iemand verdriet doen
is je vriend dat waard
het was zijn dag vandaag
jij brak hem door tweeën
door je eigen zin te eisen
niet even naar hem geluisterd
doen waar jezelf zin in had
leek het enige te zijn wat je kon
je liet iemand verdrietig achter
op een plek waar zijn feest hoorde te zijn
een plaats waar nu de tranen op de grond druppen
het zijn maar woorden en gebaren
maar toch kan je iemand verdriet doen
is je vriend dat waard
het was zijn dag vandaag
jij brak hem door tweeën
door je eigen zin te eisen
niet even naar hem geluisterd
doen waar jezelf zin in had
leek het enige te zijn wat je kon
je liet iemand verdrietig achter
op een plek waar zijn feest hoorde te zijn
een plaats waar nu de tranen op de grond druppen
Reacties op dit gedicht
| gothic_angel: | Maandag, oktober 15, 2007 19:16 |
| mooi | |
| maangodin: | Zondag, oktober 14, 2007 22:17 |
| jammer:( | |
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 12, 2007 23:50 |
| hier is de teleurstelling en het verdriet duidelijk proefbaar sterkte Liefs Cobie |
|
| AngelOfWonder: | Vrijdag, oktober 12, 2007 23:46 |
| vriendschap moet van twee kanten komen zoals je hier eigenlijk beschrijft! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: misschien | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||