Ik ben je kwijt

Ik huil aaneengesloten, en
voel me heel erg verstoten
'officieel' slaat het nergens op
maar in mijn buik en hart en kop
blijft het malen

eerst bleef het bij verhalen
maar nu is het werkelijkheid:
ik ben je kwijt

m'n avond verknald
de liefde vergald
ik kan het bijna niet aan
mijn gedachten aan jou willen maar niet weggaan
het lukt me niet om normaal te denken
hoe kon je me toch zo krenken?

misschien heb je het zelf niet eens door
je laat je gebruiken door hem, heel goor
de dingen die je doet, zegt de laatste tijd
maakt het met duidelijk:
ik ben je kwijt

verscheurd door liefdesverdriet
aan de buitenkant zie je het niet
maar van binnen, en soms toch ook van buiten
huil ik tranen met tuiten

heb ik je wel echt gekend?
gezien hoe je de laatste tijd bent
vraag ik me dat steeds vaker af, en
je zegt dat ik nog steeds veel voor je beteken
waarom ben je dan toch voor hem bezweken?
recht voor mijn ogen nog wel
mijn god, ik word gek van het gekwel

je zegt dat ik me los van je moet maken
en weer opnieuw verliefd moet raken
snap je dan niet dat dat onmogelijk is
omdat ik jou, 'ons' zo verschrikkelijk mis

je was m'n leven, m'n dag en nacht
zo lief, teder, mooi en zacht
maar nu moet ik gedwongen vaarwel zeggen
en me bij de werkelijkheid neerleggen
ach lieve meid:
ik ben je kwijt

het doet veel pijn
en het zal moeilijk zijn
maar ik zal het in ieder geval proberen
om mijn leven in positieve zin te keren.