Genoeg
Genoeg ervan
Dat roep ik
Naar de maan
Naar de zon
Onderkoeld
En verblind
Geen zekerheid
Op de plek
Waar ik mij bevind
Wat nou,
Als de seizoenen komen
En ik zie
Dat ik naakt blijk te zijn
Dat ik niks heb opgebouwd
En in de spiegel
De afhankelijkheid zie
In een relatie van twee
Ik zal moeten beginnen
De mantel van onafhankelijkheid
Om mij heen moeten wikkelen
Dag maan, dag zon
We hebben gedraaid
Totdat we duizelig werden
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Diafragma | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||