Wit gevoel
Wit gevoel
Ik kijk door het matglazen raam.
Als een mist.
Zo is de wereld ook al buiten.
Ik mat van binnen,
zoek het punt.
Mijn aanknopingspunt.
Niets te zien buiten.
Eindeloze vlakte van binnen.
Alsof niets er echt toe doet.
Alles vervreemdend wit.
Blanco.
ReBelle
Reacties op dit gedicht
| Dreamlover: | Zondag, oktober 14, 2007 12:00 |
| Rebelle? Hier spreekt zoveel uit....verwarring alom. En zo kan het leven soms zijn...en dat kan lang duren. heel lang. Mooi. Liefs en een fijne zondag Dreamlover |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, oktober 13, 2007 23:54 |
| ik las je en blijf stil Liefs Cobie slaap lekker |
|
| honingbijtje: | Zaterdag, oktober 13, 2007 23:26 |
| het idee dat alles incluis jezelf zinloos is. Mooi beschreven dit gevoel. liefs honingbijtje |
|
| conan: | Zaterdag, oktober 13, 2007 22:21 |
| ja , dat herken ik , alsof je er niet bijhoort , alles betekenisloos is...misschien het begin van iets groots , inzicht of zoiets...... liefs conan*** |
|
| Ikke77: | Zaterdag, oktober 13, 2007 22:15 |
| wit heeft veel gedaanten en veel positiever dan zwart!!!! Liefs Ikke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ReBelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||