Ik ontbreek iets zonder jou ...
Ik ontbreek iets als ik niet bij je ben.
Een leeg gevoel vanbinnen dat ik niet ken.
Je bied warmte en bescherming aan mij.
Als een mantel door de woorden die je zei.
Jij ging van me houden zoals niemand deed.
En dit zonder dat je me iets verweet.
Iemand als jij had ik niet eens durven dromen.
Toch ben je als een engel naar me toegekomen.
Stilletjes en ongemerkt stal je mijn hart.
Dan ging je met een herstelling van start.
Het was verwoest door anderen in het verleden.
Maar het wordt door jou geheeld in het heden.
Lieverd, ik voel me goed bij jou.
Weet dat ik zielsveel van je hou.
Een leeg gevoel vanbinnen dat ik niet ken.
Je bied warmte en bescherming aan mij.
Als een mantel door de woorden die je zei.
Jij ging van me houden zoals niemand deed.
En dit zonder dat je me iets verweet.
Iemand als jij had ik niet eens durven dromen.
Toch ben je als een engel naar me toegekomen.
Stilletjes en ongemerkt stal je mijn hart.
Dan ging je met een herstelling van start.
Het was verwoest door anderen in het verleden.
Maar het wordt door jou geheeld in het heden.
Lieverd, ik voel me goed bij jou.
Weet dat ik zielsveel van je hou.
Reacties op dit gedicht
| hannelore van der aa: | Dinsdag, februari 26, 2002 17:07 |
| gewoon weg prachtig!!ik voel aan dat dit recht uit je hart komt! | |
| Evake: | Dinsdag, februari 26, 2002 16:58 |
| ***sprakeloos*** | |
| waterval: | Dinsdag, februari 26, 2002 11:30 |
| mooi... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Wim Meeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||