Heimwee naar jou...
mijn kussen ruikt naar jou
je kous ligt achtergelaten
mijn bed voelt nog naar ochtend
je kus gevormd op mijn wang
de omtrek van je knuffel nog om me heen
je lach nog ingescand
Je zo
stilzwijgend herinneren
waas die voor je ogen hangt
je alleen voorkomen in mijn dromen
mijn vingers zoeken nog
naar je laatste kus
plagend op mijn glimlach gedrukt
Gevonden liefste.
weemoed, dat is het juist woord
heimwee
naar opvulling
van de knuffelomtrek
die nu nog mooi afgelijnd
mijn huid kietelt
je kous ligt achtergelaten
mijn bed voelt nog naar ochtend
je kus gevormd op mijn wang
de omtrek van je knuffel nog om me heen
je lach nog ingescand
Je zo
stilzwijgend herinneren
waas die voor je ogen hangt
je alleen voorkomen in mijn dromen
mijn vingers zoeken nog
naar je laatste kus
plagend op mijn glimlach gedrukt
Gevonden liefste.
weemoed, dat is het juist woord
heimwee
naar opvulling
van de knuffelomtrek
die nu nog mooi afgelijnd
mijn huid kietelt
Reacties op dit gedicht
| conan: | Maandag, oktober 15, 2007 19:24 |
| ik hoor je zoemen....hou van je honing :) liefs conan*** |
|
| ninodepino: | Maandag, oktober 15, 2007 19:23 |
| Prachtig, klinkt als muziek! smak, nino. |
|
| lexx: | Maandag, oktober 15, 2007 19:22 |
| krijg de schuifladen niet meer dicht, van achtergelaten kousen (en bh''s; je weet wel) :) Geintje hé? Mooi! Die vaktaal in je werkje; ingescande lach..net als een rontgen kusje :)x | |
| Ria -rimpeling-: | Maandag, oktober 15, 2007 19:09 |
| Prachtig!! liefs Ria | |
Over dit gedicht
| Auteur: *Sofie* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||