Duizelingen
had de aardbol in mijn handen
liet hem snel draaien
zo snel dat ik duizelig werd
en hem uit mijn handen liet vallen
werkelijk alles draait in mij
met niets meer om mij heen
spreid mijn armen en val
terwijl ik denk dat ik vlieg
naar weet ik veel waar
misschien naar beneden
of naar boven
niets meer te zien
of zelfs te voelen
alleen wetend
dat ik alles kwijt ben
en ik met het weggooien van de aarde
ook jou kwijtgeraakt ben
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Maandag, oktober 15, 2007 20:02 |
| droevig en eenzaam voelt het aan, zo mooi geschreven, liefs en knuffel, hilde xxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||