Voel me eigenlijk wat klein
Voel me eigenlijk wat klein
Herfstbladeren zoeken een weg
vallen op het belopen pad.
Warrig onder mijn voeten
knisperen ze wat.
Warm zijn de kleuren
okergeel, roodoranje en bruin.
De boom heeft al een doorschijnende kruin.
Tussen het kalende bos
waaien mijn gedachten los.
Voel me eigenlijk wat klein
als ik zie hoe machtig die bomen zijn.
©Hilly
15 oktober 2007
Reacties op dit gedicht
| elze: | Woensdag, oktober 17, 2007 20:57 |
| een doorschijnende kruin,,moet gelijk aan mijn kapsel denken,,ach ja,leeftijd he,,maar een pracht schrijven van je laive Hilly kuslaifs elze |
|
| red one: | Dinsdag, oktober 16, 2007 22:46 |
| mooi sfeerbeeld Hilly :) ik voel me er ook altijd zo klein onder... Liefs redje |
|
| Marousia: | Dinsdag, oktober 16, 2007 22:43 |
| Je hebt wederom een prachtig beeld hier neergezet. Liefs van Marousia | |
| ninodepino: | Dinsdag, oktober 16, 2007 21:48 |
| slaapt | |
| ninodepino: | Dinsdag, oktober 16, 2007 21:48 |
| gelukkig snurken ze niet... slaap wel zo rustig dus mooie ode voor de kalende bomen:) liefs, nino. |
|
| appelboom: | Dinsdag, oktober 16, 2007 18:31 |
| Prachtig Hilly, liefs en een fijne avond, Vicky |
|
| sb lavandula: | Dinsdag, oktober 16, 2007 17:23 |
| en vooral als het zonnetje schijnt zo mooi, liefs hans | |
| M@rcel: | Dinsdag, oktober 16, 2007 16:25 |
| wat een prachtig beeldende herfstverwoording hier door jou geschreven Hilly Knuff/liefs M@rcel |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, oktober 16, 2007 15:25 |
| erg mooi in beeld gebracht Hilly met een prachtige afsluiter ! liefs kerima ellouise |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, oktober 16, 2007 14:29 |
| mag ik met je klein zijn? Lieve Hilly een prachtig mooi natuurbeschrijveng.. waar ik zo van hou... dikke kus mijn liefs dicky |
|
| Ria -rimpeling-: | Dinsdag, oktober 16, 2007 13:02 |
| Zie het al helemaal voor me,prachtig! liefs Ria | |
| conan: | Dinsdag, oktober 16, 2007 12:57 |
| eigenlijk zijn we klein , vind ik , maar vind het een zalig gevoel om deel te zijn van de natuur....gedachten als afwaaiende blaren toch? mooi :) liefs conan*** |
|
| lonely 1: | Dinsdag, oktober 16, 2007 12:55 |
| prachtig gedicht, kon zo met je meelopen, liefs, lonely 1 |
|
| lexx: | Dinsdag, oktober 16, 2007 10:35 |
| Ik vind je juist een grootse vrouw, als je zo door de natuur kan lopen :) x | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, oktober 16, 2007 10:10 |
| kan mij voorstellen als je beseft hoe oud een boom kan zijn groetjes janny |
|
| rovago: | Dinsdag, oktober 16, 2007 09:56 |
| Ach, die natuur, zo prachtig. Liefs. Roger |
|
| roosjerood: | Dinsdag, oktober 16, 2007 09:45 |
| heel mooi ,in stilte gelezen | |
| lommert: | Dinsdag, oktober 16, 2007 09:01 |
| eens kammen;) | |
| lommert: | Dinsdag, oktober 16, 2007 09:01 |
| met bewondering gelezen...bomen en hun waardigheid..zo zie ik ze..kijk daar loopt een klein mannetje...zie je dat vrouwtje..we zullen ons een kammen voor jullie;) liefs van mij met een zonnige dag willem |
|
| sunset: | Dinsdag, oktober 16, 2007 09:00 |
| De natuur is altijd, vergeleken met ons, groots. Alleen beseffen wij dat nog steeds niet. Mooi en met graagte gelezen. Liefs, sunset |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, oktober 16, 2007 08:48 |
| en die hoge wat herfstachtig verlegen bomen buigen hun takjes om de mooie schoonheid van die dame te bewonderen die daar zo in herfstverrukking door het bos wandelt en ze zeggen... dag lieverd...we houden ook van jou...we zagen in de jaren zoveel mensen.... we zouden wel even met je mee willen wandelen, wat ben je groot...we lijken zo klein zo zonder onze bladertooi, we hebben een tapijt van brons en goudgeel voor je gespreid. Liefs Cobie kuzzz goede morgen Hilly |
|
| dichterbij: | Dinsdag, oktober 16, 2007 08:45 |
| een heel mooi herfstplaatje wat je hier neerzet en ja we zijn maar kleine mensen bij het zien van dit grootse heel mooi lieve groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hilly N |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||