Tante Julia noemde we je
ook al was je niet echt
"onze" tante
het regende op de dag je stierf
als eerbetoon aan een sterke vrouw
maar toch scheen ook de zon een beetje
omdat het goed was, zo
je had je laatste adem uitgeblazen
vredig, in je eigen bed
96 werd je,
je was een sterke vrouw
2 wereldoorlogen overleefd
al vroeg je man verloren
allemaal dingen die je je niet zou geven
13 jaar geleden, gaf je het alleen leven op
je wou liever wat leven in de brouwerij
wij werden, de kinderen, kleinkinderen
en achterkleinkinderen
die je nooit hebt gehad
ik weet nog goed,
hoe je me vroeger altijd plaagde
maar ook hoe je altijd vroeg hoe het ging
op school, met vriendinnetjes
ja, later zelfs in de liefde
ik heb je dan ook enkele maanden geleden
voorgesteld aan mijn grote liefde
je zei tegen hem; Proficiat!
toen wist ik, dat het goed was
als ik aan je terugdenk
zie ik je niet
als dat magere mensje in haar bed
maar als een sterke vrouw,
die altijd lachtte
en altijd in was voor een grap
weet je nog,
dat go-kart ritje aan zee
je was al in de negentig jaar,
maar je deed nog graag mee
of die keer
op de schommel in de tuin
wat genoot je daarvan
als er maar leven in huis was,
dan leefde jij op
zelfs de laatste maanden,
toen je ziek was
was je blij dat we er waren
al was het maar
door een blik
'Tute', het ga je goed
ik ga je missen...
********************************
Mijn overgroottante is deze nacht overleden, ze woonde bij mijn grootouders in. Dit wil ik voorlezen op haar begrafenis, als ik de moed vind...
Ik weet het, een echt gedicht is het niet...maar ik wou het graag plaatsen.