Weemoed
Weemoed
In de grijze, winterse mist
staan de oude bomen in het woud
nat en stil
als verkleumde soldaten
op een lang verlaten slagveld.
Het vormt een beeld
dat altijd is gebleven:
't verwaaid geluk
jouw stil vertrek
Dat beeld en dat gevoel
nooit heeft het mij verlaten.
© sjoerd haxe
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Dinsdag, oktober 16, 2007 15:53 |
| op het slagveld zwerft gemis rond...de stilte dragend van aanwezig gevoel... mooi gedicht Sjoerd ! liefs kerima ellouise |
|
| MayadeBij*: | Dinsdag, oktober 16, 2007 14:09 |
| super geschreven! | |
| Windwhisper: | Dinsdag, oktober 16, 2007 13:12 |
| beeldend in droefheid, zo gelezen...het voelt zo eenzaam sterkte liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sjoerd haxe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||