(LR) Lied van eer
Het gezicht van de tijd wordt hier zelden oud
en heilige overtuiging is onder deze zon
zonder keuze van de zonde
het stijlfiguur die de vuilste dood inzaait
die onze gewetens en geredde zielen
met goud behangen handen aait
maar beloof me de hemel
en ik zal je vergeven
want zoals afstand heerst
op droge aarde zonder vorm
worden wij met velen tastbaar
en is Gods stem, waarlijk zo men zegt
slechts één gier in de storm
Reacties op dit gedicht
| milamber: | Woensdag, oktober 17, 2007 18:52 |
| ik tel er anders drie, meer dan genoeg! | |
| Panta Rhei: | Woensdag, oktober 17, 2007 12:02 |
| Op zich waren leestekens wel handig geweest voor zo iemand als ik. Het idee is wel okee, en t laatste bevalt me wel. Kusje. | |
| kerima ellouise: | Woensdag, oktober 17, 2007 09:31 |
| prachtig ! liefs kerima ellouise |
|
| sunset: | Woensdag, oktober 17, 2007 08:29 |
| Een mooike deze. Groetjes, sunset |
|
| ela: | Woensdag, oktober 17, 2007 00:38 |
| In een oorlog is geen eer te halen, enkel medailles die allen het hart bezwaren. ela |
|
| red one: | Woensdag, oktober 17, 2007 00:36 |
| Beter laat dan nooit :P mooi dit! Liefs redje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||