Naar Thuis
Ergens in dit land loopt een meisje,
Klein en verdrietig, dwars over straat.
Haar gedachten, van hoe en waarom,
Zijn niet meer bij haar,
Ze weet niet meer waarom.
Ze loopt maar, over de straten
En door de enge, donkere steegjes.
Dwars door alles, de regendruppels,
En al dat andere, heen.
Wat doet dat meisje?
Wat doet ze daar?
Na lange tijd weet ze niet,
De weg naar huis, niet meer.
Verdwaalt in eigen voetstappen,
Weggespoeld door regendruppels.
Ze weet alleen één ding zeker:
Ooit kom ik Thuis.
Klein en verdrietig, dwars over straat.
Haar gedachten, van hoe en waarom,
Zijn niet meer bij haar,
Ze weet niet meer waarom.
Ze loopt maar, over de straten
En door de enge, donkere steegjes.
Dwars door alles, de regendruppels,
En al dat andere, heen.
Wat doet dat meisje?
Wat doet ze daar?
Na lange tijd weet ze niet,
De weg naar huis, niet meer.
Verdwaalt in eigen voetstappen,
Weggespoeld door regendruppels.
Ze weet alleen één ding zeker:
Ooit kom ik Thuis.
Reacties op dit gedicht
| black_moon: | Zaterdag, oktober 20, 2007 13:57 |
| het komt wel goed,geef het tijd,binnen enkele jaren loop je over straat met een lach op je gedicht,en weet je waar thuis is,lieve meid:) moon xxx |
|
| tweety-ysje: | Woensdag, oktober 17, 2007 20:28 |
| en of je thuis komt zeker weten lieve meid het lukt je wel je heb de kracht in jou xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: jouw-kleine-meis | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||