Mijn zielentempel
De ziel is de tempel van je lichaam.
Je karakter zijn de ogen van uw ziel.
Mijn kinderen behoren tot de familie
van mijn zelfgebouwde zielentempel.
Raak niet aan deze tempel.
Zelfs als je deze tempel betreed...
verblijft mijn familie in eeuwigheid.
Maar...
Vertel me eens mijn lieve goede heksenfee...
Waarom er gehandicapten zijn,
waarom er dementen zijn,
waarom karakters veranderen na een zwaar ongeluk.
Vertel me...
Waar zijn die beschermengeltjes
en onschuldige zieltjes dan opeens naartoe?
In de hemel misschien?
Reacties op dit gedicht
| MG Poetry: | Zondag, oktober 21, 2007 23:47 |
| Wie zoekt die vindt:d:d:d Grtz;) MG |
|
| Roo$je: | Woensdag, oktober 17, 2007 21:09 |
| Waar? Wat? Hoe? Waarom? en geen antwoord... With lots of Love, Kus |
|
| mobar: | Woensdag, oktober 17, 2007 19:00 |
| kan altijd alle kanten opgaan. | |
| Windwhisper: | Woensdag, oktober 17, 2007 18:45 |
| Heel veel vragen nauwelijks antwoorden liefs Cobie |
|
| ninodepino: | Woensdag, oktober 17, 2007 17:56 |
| ff een patatje halen en een neutje drinken... ze worden zo flauw van al dat heen en weer gevlieg. wel begrijpelijk:P liefs, nino. |
|
| Yakkiba: | Woensdag, oktober 17, 2007 16:56 |
| Ja lastige vragen dat... Mooi verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: Yellow | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||