twee bakens rusten als een juk op mijn schouders
en blazen in mijn nek
hard
koud
en rot van aard
het liefst zou ik mijn weg vervolgen
zonder al dat gekraak
zonder al dat gekraak
altijd maar geklaag en gezaag
geklaag en gezaag
het houdt niet op
dat aanhoudend
schril geblaat
ik kan me niet concentreren
hoor je
IK KAN ME NIET CONCENTREREN
help
wat een gezaag
allemaal door vroeger kwaad
waar ik niets bij baat
WAAR IK NIETS BIJ BAAT
ik ben onschuldig
ik onthoud me van het kwaad
en toch
en toch
word ik geschaad
sunset: | Donderdag, oktober 18, 2007 10:28 |
Ik las je vandaag. Al jouw emotionele verwoordingen. Mag ik je iets zeggen? Het is beter te doseren en de lezer niet te ''overladen''. Anders gaat de voel uit hetgeen je wilt overbrengen, verloren. Liefs, sunset |
|
Auteur: Jasmijn Buysse | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2007 | ||
Thema's: |