Restje hoop
Ik wil je meenemen naar huis
dwars door de wilde oceaan
daar waar je hart altijd lag
wil je niet meer laten gaan
De rozen die ik achterliet
ze verdorren en verbleken
je stem is zacht als je praat
liefde voelt er als een teken
Tranen vullen je lieve ogen
als daar het afscheid komt
vuur laait op en kilte volgt
mijn stem die zich verstomt
Dat wij elkaar nog zullen zien
is voelbaar van binnen, diep
je kijkt me aan en glimlacht lief
ik was het die jou daar riep
Reacties op dit gedicht
| ela: | Donderdag, oktober 18, 2007 16:43 |
| Een restje hoop sluit je op in de diepte van je geheugen. De druk of het toeval zullen het weer boven halen. ela |
|
| lommert: | Donderdag, oktober 18, 2007 16:19 |
| willemientje wellicht hahaha | |
| kerima ellouise: | Donderdag, oktober 18, 2007 15:37 |
| gevoel, woorden om nooit meer achter te laten in jouw roep Cora....voelbaar in de diepte van jouw zachte glimlach liefs kerima ellouise |
|
| lommert: | Donderdag, oktober 18, 2007 14:41 |
| wat een titel...prachtig in dit moois... liefs willem |
|
| Ria -rimpeling-: | Donderdag, oktober 18, 2007 13:30 |
| Heel mooi cora,liefs Ria | |
| CBR: | Donderdag, oktober 18, 2007 13:05 |
| Rakend mooi Cora! Liefs cbr xxx |
|
| lexx: | Donderdag, oktober 18, 2007 12:35 |
| in afwachting :) Herkenbaar..fijn werkje! x | |
| ninodepino: | Donderdag, oktober 18, 2007 12:32 |
| we lullen wat af voor we zwijgen, ik denk dat ik denken aan een denkend wezen schenk:S idd dat trillen moeten we drillen. Mooi restje Cora! Liefs, nino. |
|
| Windwhisper: | Donderdag, oktober 18, 2007 12:28 |
| ontroering tril hier diep Liefs Cobie |
|
| conan: | Donderdag, oktober 18, 2007 12:21 |
| ik was het die jou daar riep...het verlies voelbaar ondanks die ''ik'' die roept het verdorren van de bloemen..en toch...mooi Cora liefs conan*** |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||