Keek vannacht even terug en zag de datum van ons eerste contact.
Vier maanden slechts , maar het voelt alsof ik je al jaren ken.
Je zou me op mijn donder geven, als ik hier nu mijn tranen liet zien, want hoe treurig of naar onze gesprekjes op msn of via sms ook verliepen, achter iedere zin stond een lachebekje of het werd afgesloten met hihi.
Meestal ’s avonds, als normale mensen slapen gaan, klonk het berichtentoontje van mijn telefoon. Wat zal ik ze missen.
Gesprekjes over het aanleggen van een mobiel netwerk daaboven, de vorderingen van je kleine meid en de bijbehorende foto’s.
Gemopper over doktoren, het plannen van een pillenparty, waarbij ook de pepernoten en de chocola niet zouden ontbreken.
Het berichtje waarin je melde, dat je deze winter geen winkelstress zou hebben bij het uitzoeken van een winterjas en het gesprek voortgezet werd over eventuele shop mogelijkheden en het uitzoeken van passende vleugels…..hier zou nu weer een smiley komen en een hihi, je hoopte wel dat ze zouden passen bij je outfit.
Kon haar maar moeilijk overtuigen dat ze me geen verdriet deed en hoe dankbaar ik was en ben dat ik met haar mee mocht lopen, als buitenstaander haar oor mocht zijn, wat anderen voor Rom waren, want je naasten wilde je beschermen en voor hen sterk zijn.
Zou nog uren door kunnen gaan , want mijn hart zit vol warme herinneringen, die een glimlach om mijn lippen toveren.
Deze herinneringen zullen ook bij al die lieverds die ze achter moest laten blijven en ze in moeilijke tijden kracht geven, want dat is wat ze door wilde geven.
Mijn gedachten zijn bij jullie. Rust zacht lieve Rose-Anne
xx_Natasha: | Dinsdag, november 20, 2007 20:38 |
dankjewel roelie. dat had ik al gezegt, maar een keer extra kan nooit kwaad. xxx natas |
|
nanine: | Dinsdag, oktober 23, 2007 17:41 |
wat kun jij mooi schrijven, ongelooflijk, zo mooi. heb zelf de tranen in mijn ogen staan. heel veel sterkte |
|
Quicksilver: | Vrijdag, oktober 19, 2007 23:34 |
ik ben in stilheid ontroerd om al deze woorden van jouw lieve mums...het raakt mij diep...jij bent een geweldige lieve vrouw...ik neem je even in mijn armen om je troost en steun te geven...hou je staande lieverd... goed weekend heel veel knuffels en een dikke kus Dicky |
|
lommert: | Vrijdag, oktober 19, 2007 22:41 |
ik heb het sil en ontroerd gelezen...en er komt op: wat een prachtige lieverd ben jij..en zo een luisterend oor wilde wezen voor ook zo''n geweldig mens...heel veel liefs van mij kus willem |
|
switi lobi: | Vrijdag, oktober 19, 2007 22:37 |
Mijn vriendschap had je al en mijn bewondering ook... ze zijn gegroeid, samen met mijn grote respect voor wie je in heel je wezen bent. Heel veel dikke knuffels lieverd. Kussss Liefsliefs, switi lobi |
|
Hans Winter: | Donderdag, oktober 18, 2007 22:56 |
zij vond alsnog de taal waarnaar zij kon verlangen, zij begon en werd vandaar tot samenspraak verdergaand genodigd, het maakte haar die paar moeilijke maanden van praten vol gevoel sprookjesmooi voltooid waar. voor je glimlach, hans |
|
H.J.: | Donderdag, oktober 18, 2007 22:19 |
Ben even heel stil lieve mums. wens jullie allemaal heel veel sterkte. knuffff H.J. |
|
fortuna: | Donderdag, oktober 18, 2007 21:41 |
lieve mums, je hebt haar enorm gesteund en geholpen. En nu voel je de tranen komen... Je hart zit op de juiste plaats. En ik hoop dat jouw verdriet plaatsmaakt voor hoop en dat de mooie herinneringen het verwerken vergemakkelijken. Sterkte lieverd, Liefs van mij. |
|
appelboom: | Donderdag, oktober 18, 2007 16:53 |
Prachtmensjes... Veel sterkte toegewenst... Liefs en een warme knuffel... |
|
kerima ellouise: | Donderdag, oktober 18, 2007 15:42 |
warm, zacht en stilmakend mooi...en ...stilte... liefs kerima ellouise |
|
CBR: | Donderdag, oktober 18, 2007 14:57 |
Een echt prachtig sterk geschreven stuk.Heel mooi. Veel sterkte en kracht aan iedereen.cbr x knuffel |
|
Mamsiemomo: | Donderdag, oktober 18, 2007 14:55 |
Och, lief dinnetje. Wat ontzettend zwaar en unfair allemaal....... Veel sterkte en een dikke knuf voor jou, haar steun en toeverlaat. Liefs, Mo |
|
Fairouz: | Donderdag, oktober 18, 2007 14:54 |
Wat moeilijk moet dat voor U geweest zijn Mums...Ik kende haar helemaal niet. Maar wil iedereen die haar liefhad sterkte wensen Mums een knuffel van Fairouz | |
ninodepino: | Donderdag, oktober 18, 2007 14:50 |
kom maar mumsie, een dikke knuffel van ninootje, hou je taai hè lieverd. |
|
Cora (ZIJ): | Donderdag, oktober 18, 2007 14:48 |
Ik was al woordenloos lieve Roelie, een warme herinnering voor het leven heb jij erbij, je deelde af en toe wat met mij, ik neem mijn petje voor je af, je bent een mens, grandioos met het hart op de goede plaats, wat een steun moet je zijn geweest voor Rose-Anne, een schitterende naam die me altijd zal blijven heugen, love you, zucht |
|
myrkvi : | Donderdag, oktober 18, 2007 14:43 |
Je bent een prachtige vrouw die Rose-Anne veel steun heeft kunnen geven maar ook heel veel blijdschap. Ik wil jou ook naast alle andere die Rose-Anne zo vreselijk zullen missen, sterkte wensen. veel liefs en dikke knuffel myrkvi |
|
Will Hanssen: | Donderdag, oktober 18, 2007 13:52 |
Wat een prachtvrouw ben jij mums, fijn dat je met haar hebt meegelopen daar heeft ze heel veel steun aan gehad. Ik wens je sterkte lieverd. Liefs, Will |
|
lonely 1: | Donderdag, oktober 18, 2007 13:38 |
even geen woorden nu, ik denk dat de dankbaarheid van beide kanten kwam, liefs en sterkte, hilde |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, oktober 18, 2007 13:28 |
ik zeg het nog maar een keer: wat een prachtvrouw en zo dapper zoals jij haar beschrijft... Heb gisteren haar gedichten gelezen...t'' maakte mij zo stil... fijn dat je haar luisterend oor was Roelie en haar ook wat begeleidde Kus Jannie |
|
Ria -rimpeling-: | Donderdag, oktober 18, 2007 13:27 |
Van daarboven lacht ze je toe!! liefs Ria | |
Windwhisper: | Donderdag, oktober 18, 2007 13:13 |
Je liep met haar mee en was haar troost en nu stuurt ze jou een glimlach, want ze vond de juist passende vleugeltjes daarboven sterkte lieve Mums er branden kaarsjes liefs Cobie |
|
Roo$je: | Donderdag, oktober 18, 2007 13:10 |
Jij bent samen met haar een stukje weg gegaan, het laatste deel moest ze alleen gaan. Ik weet zeker dat je daarvoor dankbaar is! Veel sterkte voor allen! Rust zacht Rose-Anne! With lots of Love, Kus |
|
Auteur: mums | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2007 | ||
Thema's: |