Verlicht?
VERLICHT?
Men zegt dat ik verlicht ben
ben toch maar een gewoon mens
welk een wat groter bewustzijn ken
welk een wat groter bewustzijn ken
en heb daardoor een grote wens
Vrede, harmonie en geluk
voor een ieder die leeft
Veel ervan wordt wel eens stuk
als men belastingen aan anderen geeft
Het woord geeft de zwaarte aan
wie wenst dit nu ontvangen en/of te geven
m.n. als men in dit bestaan
zichzelf niet mag beleven?
Een samenlevingsbijdrage
Een samenlevingsbijdrage
klinkt vriendelijker en nodigt uit
om zichzelf en medemensen te behagen
om zichzelf en medemensen te behagen
ook al kost het dan een duit
Ik ervaar dat door veel dogmatiek
de vrijheid en liefde in mij wordt ontkracht
en dat m.n. de politiek
verharding van mij en een ieder verwacht
wordt men hierdoor mentaal, fysiek of emotioneel ziek?
Ik word bijna gedwongen om te leven
zoals een ander denkt dat goed is
ik heb moeite om van alles na te streven
met wie is er nu iets mis?
Ik zie en voel soms pijn van anderen
zou best graag verlichting willen geven
ik kan echter niemand gaan veranderen
een ieder heeft recht op zijn/haar leven
welke een ieder op unieke manier kan beleven
goed en slecht
bestaat dit wel?
Als men echt is en oprecht
zit men toch lekker in het vel?
Pijn en verdriet, we komen het allemaal tegen
is soms zeer moeilijk te dragen
er zijn echter zeer vele wegen
waarop men zichzelf en anderen kan behagen
Liefde gaat leven
als men emoties kan begrijpen
de mens gaat geven
de geest gaat rijpen
Angst, de slechtste raadgever aller tijden
kan de mens nooit en te nimmer verblijden
denkpatronen laat gevoelens verdwijnen
aandacht voor het gevoel laat de zon schijnen
Gevoelens zijn niet slecht
ze zijn echt
Inzicht en liefdevolle aandacht
zet de mens in zijn/haar kracht
Zelfs zonder vele duiten
komen deze naar buiten
met de lach en idem menige traan
leer ik althans deze beter te verstaan
Ik ben mijn gevoelens niet
ook al bezorgen ze mij wel eens diep verdriet
Ik heb diep in mij een innerlijk weten
wat ik bijna was vergeten
Een beeld van een paradijs
en ook al ben ik inmiddels grijs
ik nodig een ieder uit om mee te gaan
te ontdekken de innerlijke reis
te ontdekken de innerlijke reis
van de essentie in het bestaan
opdat een ieder in vrijheid en blijheid
met elkander om kan gaan
zonder strijd
We zijn en blijven maar gewone mensen
velen hebben echter dezelfde wensen
velen hebben echter dezelfde wensen
m.i. een wereld van vrede en harmonie
en samen krijgen we dat onder de knie
zonder de vele denkbeeldige grenzen
Reacties op dit gedicht
| witteroos: | Dinsdag, januari 22, 2008 13:16 |
| Jullie allemaal bedankt Kan wel wat ondersteuning gebruiken Ben nl bij instanties aanbeland De ogen aldaar hebben nog gesloten luiken De mens, die leeft vanuit het hart zal nimmer iemand bezeren Men wordt misschien wel eens verstart Neem dan de tijd in zichzelf te keren zodat de mens zich nimmer meer verhardt Wie weet kan men dan samen een betere wereld creeeren |
|
| doetsi: | Dinsdag, januari 22, 2008 09:59 |
| K''Loop stilletjes met je mee | |
| witteroos: | Zaterdag, oktober 20, 2007 02:06 |
| Bedankt lieve mensen Spontaan komt door jullie reacties weer een gedicht over muren. Een fijne dag gewenst Met warme groet witteroos |
|
| honingbijtje: | Vrijdag, oktober 19, 2007 22:56 |
| Op die reis zal je altijd verlichtte geesten tegenkomen. liefs honingbijtje |
|
| no-more-less: | Vrijdag, oktober 19, 2007 09:16 |
| verlichting, dat ook best eens even wat minder mag schijnen, maar zoals jij het beschrijft wordt het licht wél even wat meer helder sweets, Jan |
|
| ela: | Vrijdag, oktober 19, 2007 01:05 |
| Goed kan niet bestaan zonder slecht en omgekeerdf. ela |
|
| mobar: | Vrijdag, oktober 19, 2007 00:48 |
| Wat prachtig en uitvoerig geschreven, ik heb het met veel aandacht gelezen, en vind het mooi en vol levenswijsheid en vragen, mooi onder woorden gebracht, groetjes Mobar. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: witteroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||