Rupsje nooit genoeg
Weet je wat het leukste was
Ik was de dikste van de klas
Ik sprak heel deftig met een R
Maar ik kwam dan ook van ver
Vaak werd ik in elkaar geslagen
Het vet weerhield helaas geen pijn
Alleen zat ik mij vaak af te vragen
Waarom niemand vriendjes wilde zijn
De zomer bracht ik door in onze garage
Waar een oude schommel hing
Ik was verlicht van mijn bagage
En wilde maar een luttel ding
Wat minder gewicht op mijn schouders
Wat vriendjes, wat zussen, en ouders
Vaak dacht ik aan Rupsje Nooit Genoeg
Een boek wat zich ook zo vraatzuchtig gedroeg
Maar heb het nooit meer echt willen horen
Zelfs uit mij is een vlinder geboren
Reacties op dit gedicht
| Balthasar: | Woensdag, februari 27, 2002 00:01 |
| Trouwens, ik begin steeds pissiger te worden, want ik weet, jij hebt dit niet geschreven! | |
| Balthasar: | Dinsdag, februari 26, 2002 23:29 |
| hoezo geschreven? heb ik nu onbewust plagiaat gepleegd? ik was er juist zo trots op, en ja, ik ben een mooie zwaan, voor zover zwanen mooi zijn |
|
| Evi: | Dinsdag, februari 26, 2002 18:47 |
| Heel mooi! echt 1 van de mooiste gedichten die ik ooit heb geschreven. Ik ken het boekje nog wel! Ik hoop dat je een hele mooi zwaan bent geworden. k*s en heel veel liefs Evi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Maja | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||