Ik kan niet geloven,
En kijk soms vragend naar boven
Maar de antwoorden zal ik niet krijgen,
Alles wat je krijgt is stilzwijgen.

Sommige vragen zijn om niet te worden beantwoord,
Die worden blijkbaar niet gehoord.
Praten met je geliefden erover is er ook niet bij,
Je hoort dan zogezegd bij de rest van de maatschappij.

Je problemen uit je hart niet uitspreken,
En leven in n roes, alles verstoppen onder n koude deken.
Maar ik zal t nooit vergeten,
Dat heeft me nooit gespeten.

Alles zal ik uitspreken, van grote vreugde tot groot verdriet,
Schamen zal ik mij niet.
In boosheid zal ik schreeuwen, ik zal huilen van vreugde,
Ooit beseffen ze dat ook mijn woorden deugden.

Mijn mond was ooit vervloekt,
Maar is totale eerlijkheid niet wat iedereen zoekt?