je naam

je naam

Doodgewaande verlangens naar jou

vervliegen naar tijden van toen.

De wind van vragen vervaagd,

ik kan weer over je praten,

je liefde is nog lang niet vervlogen.

Oneindig houden van is nog te weinig,

de sterren lijken zo ver weg,

ben je bij me?

Je ogen vervagen, maar echt erg

vind ik dat niet, je naam staat

met zachte letters geschreven

in het belangrijkste plekje van m'n hart.

Mijn verlangens naar jou,

als de bruine bladeren aan de eik

achter ons huis, ze staren me aan.

Je naam,

voor eeuwig.

Geschreven door

Nemesis

0

Reacties op dit gedicht

Nemesis vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Tineke Wilgenburg:	Zaterdag, oktober 20, 2007 18:18
ja mooie tijden vergeet je nooit en dat hoeft ook helemaal niet gr

Free@Bird:	Zaterdag, oktober 20, 2007 17:58
Heel mooi en intens geschreven! liefs, kerima

schaapii :	Zaterdag, oktober 20, 2007 17:57
Heel erg mooi geschreven! Voelbaar en intens... Knuff,, Maaike

Over dit gedicht

Auteur: Nemesis
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 20 oktober 2007
Thema's: [Heimwee] [JIJ] [Houden van]