Uit mijn dagboek 3
Bij het lezen van enkele gedichten
nadat ik thuiskwam na een feestje
moest ik even glimlachen.
Ook deze morgen bij het ontwaken
dacht ik nog aan deze schrijfsels,
ze deden me denken aan vroeger.
Als we samen in het lager onderwijs
op de grote speelplaats kwamen.
Dan leerden we pasjes dansen
en grote gebaren
met de muziek van kinderen voor kinderen.
De Nederlandse tv
en de Nederlandse muziek waren toen
nog in heel grote mate aanwezig in het
Belgische landschap.
Zo waanzinnig gedroomd,
Op een onbewoond eiland,
zingen over bontjassen
De leraren van toen dachten
dat ze de wereld konden verbeteren.
Als ik terugdenk aan vroeger
dan leek alles me zo puur.
Dat pure mooie gevoel...
zonder schroom en zonder pijn.
Die samenhorigheid
en de echte onschuld.
Ik zie er niets meer van vandaag.
Alles is zo opgeklopt
met duizenden shows op tv
van hoe het dan wel zou moeten.
Daar doe ik lang niet meer aan mee.
Die tijd van toen,
Je wordt ouder papa,
ik begin hem echt te missen.
---Die tijd van toen---
Reacties op dit gedicht
| MG Poetry: | Zondag, oktober 21, 2007 23:57 |
| Ja jong, ik niet zene, me dunkt dat je al last hebt van een vroege midlife crisis:dDie tijd van toen is om rap te vergeten... Grtz;) MG |
|
| Windwhisper: | Zondag, oktober 21, 2007 17:51 |
| geweldig...ik zit weer in de ouwetjes en geniet van eentje voor jou tijd HOUD JE ECHT NOG VAN MIJ ROCKING BILLY van Ria Valk liefs Cobie de tijd van toen....tja |
|
| CBR: | Zondag, oktober 21, 2007 16:53 |
| Mooi neergezet Y. Liefs cbr xxx |
|
| lonely 1: | Zondag, oktober 21, 2007 12:42 |
| herkenbaar gevoel wat je hier neerzet, mooi geschreven, liefs, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Yellow | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||