Dat stilt mijn verdriet
Dat stilt mijn verdriet
Woorden zijn er door jou niet
Tenminste nauwelijks gezegd
Alles wat er is gebeurt vergeten
Niks heb je me uitgelegd
Die eeuwige stilte die nu klinkt
Had het me in ieder geval uitgelegd
Nu schreeuwt het eindeloos in mij
Voor eeuwig en altijd weggelegd
Maar dat er mensen van jou houden
Ze zullen bijstaan bij klacht en recht
Ik weet dat ze altijd voor je klaar staan
Nee, zij hebben geen vriendschap afgezegd
Dat stilt mijn verdriet
Woorden zijn er door jou niet
Tenminste nauwelijks gezegd
Alles wat er is gebeurt vergeten
Niks heb je me uitgelegd
Die eeuwige stilte die nu klinkt
Had het me in ieder geval uitgelegd
Nu schreeuwt het eindeloos in mij
Voor eeuwig en altijd weggelegd
Maar dat er mensen van jou houden
Ze zullen bijstaan bij klacht en recht
Ik weet dat ze altijd voor je klaar staan
Nee, zij hebben geen vriendschap afgezegd
Dat stilt mijn verdriet
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, oktober 21, 2007 18:55 |
| Voorteffelijk tonend delend, voelbaar overgebracht. Liefs, sunset P: Als ik mag? ''... is gebeurD ...''. |
|
| Paiin_*: | Zondag, oktober 21, 2007 17:27 |
| Herkenbaar, prachtig geschreven meisje.. (k)xx |
|
| tweety-ysje: | Zondag, oktober 21, 2007 13:54 |
| mooi maar droevig gedichtje xxx dikke kuss en knuffel van mij vor jou tweety ysje hvj |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jouw-kleine-meis | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||