Laat me...
Laat me los,
laat me gaan.
Alsjeblieft,
ik smeek het je.
Je lijkt het zelf niet te beseffen,
maar je houdt me vast -
steeds steviger.
Maar ik wil het niet,
dit niet.
Nog niet.
Ik weet niet wat ik wil -
wil ik terug of wil ik vooruit
(met jou)?
Dus blijf ik liever
gewoon even staan.
Alleen.
Even tot rust komen
en alles op een rijtje zetten.
Maar het lukt niet.
Ik laat me meeslepen
door je ogen -
elke dag een beetje verder.
En ik probeer het tegen te houden,
me los te maken,
te blijven staan.
Maar je houdt me te stevig vast.
Dus laat me los,
laat me gaan.
Alsjeblieft,
ik smeek het je.
Want ik wil het niet,
dit niet.
Nog niet.
Ik weet niet wat ik wil.
laat me gaan.
Alsjeblieft,
ik smeek het je.
Je lijkt het zelf niet te beseffen,
maar je houdt me vast -
steeds steviger.
Maar ik wil het niet,
dit niet.
Nog niet.
Ik weet niet wat ik wil -
wil ik terug of wil ik vooruit
(met jou)?
Dus blijf ik liever
gewoon even staan.
Alleen.
Even tot rust komen
en alles op een rijtje zetten.
Maar het lukt niet.
Ik laat me meeslepen
door je ogen -
elke dag een beetje verder.
En ik probeer het tegen te houden,
me los te maken,
te blijven staan.
Maar je houdt me te stevig vast.
Dus laat me los,
laat me gaan.
Alsjeblieft,
ik smeek het je.
Want ik wil het niet,
dit niet.
Nog niet.
Ik weet niet wat ik wil.
Reacties op dit gedicht
| Heart of Fire: | Zondag, november 04, 2007 19:58 |
| Je bent mss nog niet zo ver om verder te gaan... Wanneer het zover is zul je het voelen... Hou vol schatje, laat je leiden door je gevoel... Ge zijt de enige die weet wanneer het juist zit.... XXX smakheid! XXX | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jotara Ephedra | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||