de deur valt dicht
Op weg naar 01 november
verdrietig zie ik
hoe de deur zich sluit
en niemand vraagt waarom
ik wou je zoveel tonen nog
van mijn gevoel, gedachten
en neen, ontgoocheld ben ik niet
- hoe zou ik ’t mogen zijn
zelfs nu er niet meer is dan slechts een kleine spleet
waardoor een streep verlangen valt
naar eeuwigheid
jouw mond die zwijgt
en zachtjes valt een deur in ’t slot.
sunset 22-10-2007
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, oktober 24, 2007 09:25 |
| rillingen...pffff zo mooi geschreven.... warme omarming Jannie |
|
| elze: | Maandag, oktober 22, 2007 22:05 |
| doch het slot is niet het einde, er is een sleutel die op alle sloten past - het einde is een nieuw begin - een liefdevolle sleutel past erin laifs elze |
|
| Jan de haan: | Maandag, oktober 22, 2007 19:57 |
| droevig maar zo bijzonder geschreven groetjes jan |
|
| Ria -rimpeling-: | Maandag, oktober 22, 2007 14:15 |
| Droevig mooi!! liefs Ria | |
| lonely 1: | Maandag, oktober 22, 2007 13:57 |
| stilmakend droef, kippenvel gedicht, liefs en knuffel, hilde |
|
| Klaes: | Maandag, oktober 22, 2007 13:22 |
| droef/mooie poezie en bedankt voor het invallen groets/klaes |
|
| honingbijtje: | Maandag, oktober 22, 2007 12:00 |
| Heel droef maar bijzonder mooi. liefs honingbijtje |
|
| conan: | Maandag, oktober 22, 2007 11:17 |
| streep verlangen naar eeuwigheid , ja die herken ik die brandt elke dag in mij mooi sun ! liefs conan*** |
|
| roosjerood: | Maandag, oktober 22, 2007 11:05 |
| ben er echt stil van zo droef geschreven |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, oktober 22, 2007 10:07 |
| geen woorden maar wel begrijpen wat je voelt janny |
|
| lexx: | Maandag, oktober 22, 2007 08:45 |
| :) | |
| remie: | Maandag, oktober 22, 2007 08:39 |
| lieverd kijk niet te veel achterom, kom je krijgt een knuffeltje van mij, en probeer het zonnetje wat te zien...liefs remie | |
| verhavert: | Maandag, oktober 22, 2007 08:37 |
| stilmakend geschreven sunset liefs tine |
|
| Windwhisper: | Maandag, oktober 22, 2007 08:30 |
| liefs Cobie soms zijn er geen woorden in me die kunnen troosten.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||