als stilte kon praten!
eenzaam hoort ze praten in het stille leven
geen raad weet ze geen daad eraan te geven
even wil ze haar oor te luisteren leggen
mischien wat het ziende haar zal zeggen
maar dan beseft ze dat dat onmogelijk is
omdat de stilte het antwoordt erop gewis
krachtige woorden gesproken met weemoed
komen ze uiteindelijk tot zijn recht en goed
metend in het onmetele eenzaame bestaan
zal het leven lopen en hoe dan ook verder gaan
22 10 2007 eva enja
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: soulmates eva roelofsen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||