Kom.
De paden kruisen hun wegen
en maken de stenen onzichtbaar
als de wolken wegdrijven en de
zon haar stralen laat zien.
Laat de dromen maar komen,
ik weeg ze wel en bovendien
maak ik een eigen leven
en laat wolven huilen
terwijl sneeuw dwarrelt
en mijn ogen stralen als
in een gloed van de maan
kom mij maar halen en volg
de sterrenbaan hoog in de hemel
dan maak ik voor jou een weg
die je kunt beschrijven als
jouw eigen woorden in diep, donker water.
en maken de stenen onzichtbaar
als de wolken wegdrijven en de
zon haar stralen laat zien.
Laat de dromen maar komen,
ik weeg ze wel en bovendien
maak ik een eigen leven
en laat wolven huilen
terwijl sneeuw dwarrelt
en mijn ogen stralen als
in een gloed van de maan
kom mij maar halen en volg
de sterrenbaan hoog in de hemel
dan maak ik voor jou een weg
die je kunt beschrijven als
jouw eigen woorden in diep, donker water.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Emilia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||