je ziet maar
je ziet maar,
kom niet wenen daarna
zodat ik je kan doen lachen
en na het lachen even denken
over hoe je wenen moet
zoals je leeft,
vandaag, niet morgen
en ik zeggen kan zoals het hoort
zou moeten gaan na enkele jaren
hoe het leven werkelijk is
en als je leert,
uit fouten die je maakte
waarna je slimmer werd
en steeds vergeeft aan anderen
die je wijzen op gebreken
om jezelf te verbeteren
en te leren van elkaar
ach, je ziet maar,
hoe jij het hebt gepland
te wenen na morgen
als je leert uit je fouten
die gisteren zijn gemaakt
Reacties op dit gedicht
| no-more-less: | Dinsdag, oktober 23, 2007 12:14 |
| mooie weergave, toch nog de sterke drang naar hoop geproefd sweets, Jan |
|
| lonely 1: | Dinsdag, oktober 23, 2007 10:26 |
| wohw, die is héééél mooi! vooral die laatste strofe is fantastisch, liefs en knuffel, hilde xxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: peersmans | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||