de pijn van herinneringen
is vervangen door een eeuwige glimlach
terwijl ik rustig doorblader in mijn fotoalbum
en langzaamaan jouw hoofdstuk afsluit …
ja
de traan die ik lang geleden voor je vergooid heb
is nu in de waterval van wonderen terecht gekomen
en zoekt nu zijn weg in de duisternis
terwijl ik hem lief vaarwel groet
nee
het verdriet om het niet-zijn
is verdwenen met de oogopslag
want zoals ik je-zijn vaarwel zeg
is er nog een mooi stuk van je achtergebleven
op de plaats waar hij niet meer weg kan …