waar rook is, is vuur...
De rook om mijn hoofd is niet verdwenen
de zon en maan voor mij niet verschenen
langzaam breekt de wereld in twee
de ijzeren schaduw van mijn liefde
houdt je vast en mort
een open deur wordt ingetrapt
spijt breekt kleurend wantrouwen
spiegelend bekeer ik mij
mijn God, mijn redder...
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Woensdag, oktober 24, 2007 17:29 |
| mooi verwoord... groet moongirl1982 |
|
| H.J.: | Dinsdag, oktober 23, 2007 16:55 |
| mooi geschreven dit liefs H.J. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moonwoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2007 | ||
| Thema's: | ||